Thursday, December 6, 2018

પેલા પેલા જુગમા રાણી તુ હતી પોપટી ને

પે’લા તે પે’લા જુગમા રાણી
તુ હતી પોપટી ને, અમે રે પોપટ રાજા રામનાં
હોજી રે અમે રે પોપટ રાજા રામનાં.

ઓતરાદે ખંડમાં આંબલો પાક્યો ત્યારે
સૂડલે મરેલ મુને ચાંચ રાણી પીંગળા
હે… પીડે ફકીરે મારા પ્રાણ જ હર્યાને
યોય ન હાલી મોરી સાથ મારી પીંગળા
દનડા સંભારો ખમ્મા, પૂર્વજન્મના સેહવાસનાં


હે… બીજા-બીજા જુગમાં રાણી,
તુ હતી મૃગલી રે અમે રે મૃગેશ્વર રજા રામનાં,
મધરાતે વનમાં પારધી એ ફાંસલો બાંધ્યો
પડતાં છાંડ્યા મારા પ્રાણ રાણી પીંગળા
હે… પીડે ફકીરે મારા પ્રાણ જ હર્યાને
યોય ન હાલી મોરી સાથ મારી પીંગળા
દનડા સંભારો ખમ્મા, પૂર્વજન્મના સેહવાસનાં

હે….ત્રીજા ત્રીજા જુગમા રાણી
તું હતી બ્રાહ્મણીને અમે રે તપેશ્વર રાજા રામના
ખંડલીક વનમાં ફૂલ વીણવા ગ્યાતાં ત્યારે,
ડસિયેલ કાળુડો નાગ રાણી પીંગળા,
હે… પીડે ફકીરે મારા પ્રાણ જ હર્યાને
યોય ન હાલી મોરી સાથ મારી પીંગળા
દનડા સંભારો ખમ્મા, પૂર્વજન્મના સેહવાસનાં

ચોથા ચોથા જુગમા રાણી
તું હતી પીંગળા ને અમે રે ભરતરી રાજા રામનાં
હે…. ચાર ચાર યુગમાં વાસ હતોને
તોય ના હાલી મારી સાથ રણી પીંગળા
દનડા સંભારો ખમ્મા, પૂર્વજન્મના સેહવાસનાં

મન મોહન મૂરત તેરી પ્રભુ

મન મોહન મૂરત તેરી પ્રભુ,
મિલ જાઓગે આપ કહીં ન કહીં,
યહી ચાહ હમારે દિલમેં હૈ,
તુમ્હે ઢૂંઢ હી લેંગે કહીં ન કહીં.. મન

કાશી મથુરા વૃન્દાવનમેં,
યા અવધપુરી કી ગલિયન મેં,
ગંગા, યમુના, સરયૂ તટ પર,
મિલ જાઓગે આપ કહીં ન કહીં... મન

ઘરબારકો છોડ સંન્યાસી હુએ,
સબકો પરિત્યાગ ઉદાસી હુએ,
છાનેંગે બન બન ખાખ તેરી,
મિલ જાઓગે આપ કહીં ન કહીં... મન

સબ ભક્ત તુમ્હી કો હરેંગે,
તેરે નામકી માલા ફેરેંગે,
જબ આપ હી ખુદ શરમાઓગે,
હમે દરશન દોગે કહીં ન કહીં... મન

ચેલૈયો સત ના ચૂકે

ભાગુ તો મારી ભોમકા લાજે ને ભોરિંગ ઝીલે નઈ ભાર
મેરુ સરીખા ડોલવા લાગે આકાશ ને પાતાળ … 
મેરામણ ..મેરામણ માઝા મૂકે ચેલૈયો સત ના ચૂકે

મોરધ્વજ રાજાએ અંગ વેરાવ્યા ને દીધા કરણે દાન
શિબી રાજાએ એની જાંગ ને કાપી ત્યારે મળ્યા ભગવાન..
મેરામણ મેરામણ માઝા મૂકે ચેલૈયો સત ના ચૂકે
દધિચી ઋષી દેવ દયા છે વાહલુ કરતા વચન
કુવાડે એના અંગડા કાયપા મળ્યા નહિ દયાના સાગર ..
મેરામણ …મેરામણ માજા મૂકે ચેલૈયો સત ના ચૂકે

શિર મળે પણ સમય મળે નહિ સાધુ છે મેહમાન
અવસર આવ્યે પાછા ન પડીયે કાયા થાઈ કુરબાન ..
મેરામણ…મેરામણ માઝા મૂકે ચેલૈયો સત ના ચૂકે

ભાગુ તો મારી ભોમકા લાજે ને ભોરિંગ જિલે નહિ ભાર
મેરુ સરીખા ડોલવા લાગે આકાશ ને પાતાળ ..
મેરામણ …મેરામણ માઝા મૂકે …ચેલૈયો સત ના ચૂકે

ઘર ઘરર ઘરર મેઘઘટા ગગને

ઘર ઘરર ઘરર મેઘઘટા ગગને ગગને ગરજાટ ભરે

ગુમરી ગુમરી ગરજાટ ભરે.
નવે ધાન ભરી સારી સીમ ઝૂલે,
નદીયું નવજોબન ભાન ભૂલે,
નવ દીન કપોતની પાંખ ખૂલે.
મધરા મધરા મલકાઈને મેડક મેહસું નેહસું બાત કરે.
ગગને ગગને ગુમરાઈને પાગલ મેઘઘટા ગરજાટ ભરે.


નવમેઘ તણે નીલ આંજણીએ મારાં ઘેઘૂર નેન ઝગાટ કરે

મારાં લોચનમાં મદઘેન ભરે.
વન-છાંય તળે હરિયાળી પરે
મારો આતમ લ્હેર-બિછાત કરે
સચરાચર શ્યામલ ભાત ધરે.
મારો પ્રાણ કરી પુલકાટ ગયો પથરાઈ સારી વનરાઈ પરે,
ઓ રે! મેઘ આષાઢીલો આજ મારે દોય નેન નીલાંજન-ઘેન ભરે.

ઓલી કોણ કરી લટ મોકળીયું ખડી આભ-મહોલ અટારી પરે

ઊંચી મેઘ-મહોલ અટારી પરે!
અને ચાકમચૂર બે ઉર પરે
પચરંગીન બાદલ-પાલવડે
કરી આડશ કોણ ઊભેલ અરે!
ઓલી વીજ કેરે અંજવાસ નવેસર રાસ લેવા અંકલાશ ચડે,
ઓલી કોણ પયોધર સંઘરતી વિખરેલ લટે ખડી મે'લ પરે!

નદી-તીર કેરાં કૂણાં ઘાસ પરે પનિહાર એ કોણ વિચાર કરે,

પટકૂળ નવે પાણી-ઘાટ પરે!
એની સૂનમાં મીટ સમાઈ રહી,
એની ગાગર નીર તણાઈ રહી,
એને ઘેર જવા દરકાર નહીં.
મુખ માલતીફૂલની કૂંપળ ચાવતી કોણ બીજા કેરું ધ્યાન ધરે!
પનિહાર નવે શણગાર નદી કેરે તીર ગંભીર વિચાર કરે!

ઓલી કોણ હિંડોળ ચગાવત એકલ ફૂલ બકુલની ડાળ પરે,

ચકચૂર બની ફૂલ-ડાળ પરે!
વિખરેલ અંબોડાના વાળ ઝૂલે,
દિયે દેહ-નીંડોળ ને ડાળ હલે,
શિર ઉપર ફૂલ-ઝકોળ ઝરે.
એની ઘાયલ દેહના છાયલ-છેડલા આભ ઊડી ફરકાટ કરે,
ઓલી કોણ ફંગોળ લગાવત એકલ ફૂલ-બકુલની ડાળ પરે!

મોર બની થનગાટ કરે
આજે મન મોર બની થનગાટ કરે
મન મોર બની થનગાટ કરે.
તમરાંને સ્વરે કાળી રાત ધ્રૂજે,
નવ બાદલને ઉર આગ બૂઝે,
નદીપૂર જાણે વનરાજ ગ્રુંજે.
હડૂડાટ કરી, સારી સીમ ભરી, સરિતા અડી ગામની દેવડીએ,
ઘનઘોર ઝરે ચઁહુ ઑર, મારું મન મોર બની થનગાટ કરે.

મન મોર બની થનગાટ કરે.

સેવા મારી માની લેજો

સેવા મારી માની લેજો‚ સ્વામી રે સુંઢાળા રે‚ ગુણપતિ દેવા રે…
સેવા મારી માની લેજો‚ સ્વામી રે સૂંઢાળા રે‚ ગુણપતિ દેવા રે‚
પૂજા મારી માની લેજો‚ સ્વામી રે સૂંઢાળા રે‚ ગુણપતિ દેવા રે ;

ખોલો મારા રૂદિયાનાં તાળા‚ તોડો મારા કબુદ્ધિનાં ઝાળાં રે જી…
જળ રે ચડાવું દેવા ! જળ નથી ચોક્ખાં રે‚ હો જી…
ઈ જળ ઓલી માછલીએ અભડાવ્યાં રે….
સેવા મારી માની લેજો…૦

ફુલડાં રે ચડાવું દેવા ! ફુલ નથી ચોક્ખાં રે‚ હો જી…
ઈ ફુલ ઓલ્યે ભમરલે અભડાવ્યાં રે….
સેવા મારી માની લેજો…૦

દૂધ રે ચડાવું દેવા ! દૂધ નથી ચોક્ખાં રે‚ હો જી…
ઈ દૂધ ઓલ્યાં વાછરડે અભડાવ્યાં રે…
સેવા મારી માની લેજો…૦

ચંદન ચડાવું દેવા ! ચંદન નથી ચોક્ખાં રે‚ હો જી…
ઈ ચંદન ઓલ્યા ભોરીંગે અભડાવ્યાં રે…
સેવા મારી માની લેજો…૦

ભોજન ચડાવું દાતા ! ભોજન નથી રે ચોક્ખાં રે‚ હો જી…
ઈ ભોજન ઓલી માખીએ અભડાવ્યાં રે…
સેવા મારી માની લેજો…૦

મછંદરનો ચેલો જતિ ગોરખ બોલ્યા રે‚ હો જી…
આ પદ ખોજે‚ સોઈ નર પાયા રે…
સેવા મારી માની લેજો…

મારુ રે પિયરીયુ માધવ પુર મા

મારુ રે પિયરીયુ માધવ પુર મા મથુરા નગર મા
વેલડા જોડો તો  મળવા જાયે રે

આલા ને લિલુડા રુડા વાસ રે વઢા વો
હે... વાલોડા એના તીરથડા ઘડા વો
હે... વાલોડા મારુ રે.. પિયરીયુ  માધવ પુર મા

અરે.... વેલ ને જોડાવોરે 
રુડા હાર તોરીને તમરા વાલા
મલપતી ચાલ ચલાવુ
હે...વાલા વાલીડા મારુ રે પિયરીયુ માધવ પુર મા
મથુરા નગર મા

હે.... સાસરિયા ના રુઠયા હાટ
પિયરોયે ના જાયે બેની નફટ નાર કેવાઇ
હે....વાલા વાલીડા મારુ રે પિયરીયુ

અરે...... ભલે મલીયા મહેતા નરસયા ના સુ
સવામી ગોપી આનંદ સુખ પામી
હે....વાલોડા મારુ રે પિયરીયુ

કૈલાસ કે નિવાસી નમુ બાર બાર હું

એક બિલી પત્રમ એક પુષ્પમ, એક લોટા જલકી ધાર
દયાલુ ઈનકે સાથ હૈ, ચંદ્રમૌલી ભરથાર
વ્યાઘાંબરમ ભસ્માંબરમ, જટાજુટ લીબાસ
આસન જમાયે બૈઠે હૈ ક્રિપાસિંધુ કૈલાસ

કૈલાસ કે નિવાસી, નમુ બાર બાર હું (૨)
આયો શરણ તિહારી પ્રભુ તાર તાર તું

ભક્તોકો કભી તુમને શીવ નિરાશ ના કિયા
માંગા જીન્હે જો ચાહા વરદાન દે દીયા
બડા હૈ તેરા દાયજા, બડા દાતાર તું (૨)
આયો શરણ તિહારી પ્રભુ તાર તાર તું

બખાન ક્યા કરું મૈ રાખો કે ઢેર કા
ચપટી ભભૂતમેં હૈ ખજાના કુબેરકા
હૈ ગંગધાર મુક્તિદ્વાર, ૐકાર તું (૨)
આયો શરણ તિહારી પ્રભુ તાર તાર તું

ક્યા ક્યા નહીં દીયા ભોલે ક્યા પ્રમાણ દે
બસ ગયે ત્રિલોક શંભુ તેરે હી નામસે
ઝહર પીયા જીવન દિયા, કિતના ઉદાર તું (૨)
આયો શરણ તિહારી પ્રભુ તાર તાર તું

તેરી કૃપા બિના ન હિલે એક હી અણુ
લેતે હૈ શ્વાસ તેરી દયાસે તનુ તનુ
કહે દાદ એકબાર, મુઝકો નિહાર તું (૨)
આયો શરણ તિહારે પ્રભુ તાર તાર તું

કૈલાસ કે નિવાસી, નમુ બાર બાર હું (૨)
આયો શરણ તિહારી પ્રભુ તાર તાર તું

સદગુરૂ તમે મારા તારણહાર

હે સદગુરૂ તમે મારા તારણહાર
હરિ ગુરૂ તમે મારા તારણહાર
આજ મારી રાંકની અરજી રે પાવન ધણી
સંભાળજો ગુરૂ જી હો...હો... જી.


એવા ઉંડા સાગરને હંસલા નીર ઘણા,
ગુરુજી હો... હો... જી.
કે બેડી મારી કેમ કરી ઉતરે પાર? (2)
આજ મારી રાંકની અરજી રે પાવન ધણી
સંભાળજો ગુરૂ જી હો...હો... જી.

એવા ઉંચા પર્વત ને હંસલા બોલ ઘણા,
ગુરુજી હો... હો... જી.
કે બેડી મારી કેમ કરી ઉતરે પાર? (2)
આજ મારી રાંકની અરજી રે પાવન ધણી
સંભાળજો ગુરૂ જી હો...હો... જી.

હે સદગુરૂ તમે મારા તારણહાર
હરિ ગુરૂ તમે મારા તારણહાર
આજ મારી રાંકની અરજી રે પાવન ધણી
સંભાળજો ગુરૂ જી હો...હો... જી

એવા ગુરુ ના હે પ્રતાપે ડુંગરપુરી બોલ્યાં... ગુરૂ જી .. જી હો ... હો... જી
હે દેજો અમને તમારા ચરણોમાં વાસ..
આજ મારી રાંકની અરજી રે પાવન ધણી
સાંભળજો ગુરૂ જી જી ...હો ...હો...જી...

ઘડવૈયા મારે, ઠાકોરજી નથી થાવું

ધડ ધીંગાણે જેના માથા મસાણે એના પાળિયા થઇને પૂજાવું
ઘડવૈયા મારે, ઠાકોરજી નથી થાવું …. (2)

હોમ હવન કે જગન જાપ થી, મારે નથી રે ધરાવું,
બેટડે બાપના મોઢાં ન ભાળ્યા એવા કુમળા હાથે ખોડાવું …. ઘડવૈયા મારે ….

પીળા પિતાંબર, જરકસી જામા એવા, વાઘામાં નથી વીંટળાવું,
કાઢ્યા’તા રંગ જેણે ઝાઝા ધીંગાણે એવા સિંદૂરે ચોપડાઇ જાવું …. ઘડવૈયા મારે ….

ગોમતી કે ઓલ્યા જમનાજીને આરે, નીર ગંગામાં નથી નાવું.
નમતી સાંજે કોઇ નમણી વિજોગણના ટીપા આંસુડાએ નાવું… ઘડવૈયા….

બીડ્યા મંદિરીયામાં બેસવું નથી મારે ખુલ્લા મેદાનમાં જાવું.
શૂરા શહીદોની સંગાથે મારે, ખાંભીયું થઇને ખોડાવું… ઘડવૈયા……

કપટી જગતના કૂડાકૂડ રાગથી, ફોગટ નથી રે ફુલાવું.
મુડદાં બોલે એવા સિંધૂડા રાગમાં, શૂરો પૂરો સરજાવું… ઘડવૈયા……

મોહ ઉપજાવે એવી મુરતિયુંમાં મારે, ચિતારા નથી રે ચીતરાવું.
રંગ કસુંબીના ઘૂંટ્યા રૂદામાં એને ‘દાદ’ ઝાઝુ શું રંગાવું… ઘડવૈયા……

ધડ ધીંગાણે જેના માથા મસાણે એના પાળિયા થઇને પૂજાવું
ઘડવૈયા મારે, ઠાકોરજી નથી થાવું …. (2)

હરિ તું ગાડું મારું ક્યાં લઇ જાય કાંઇ ના જાણુ

હરિ તું ગાડું મારું ક્યાં લઇ જાય કાંઇ ના જાણુ
ધરમ કરમ ના જોડ્યા બળદિયા ધીરજ ની લગામ તાણુ,
હરિ તું ગાડુ મારું….

સુખ ને દુખ ના પૈડા ઉપર ગાડુ ચાલ્યુ જાય
કદી ઉગે આશા નો સૂરજ કદી અંધારુ થાય
મારઈ મુજ ને ખબર નથી કઇ ક્યાં મારું ઠેકાણું, કાંઇ ના જાણું
હરિ તું ગાડુ મારું….


પાપણ પટારે સપના સંઘર્યા, ઉપર મન ની સાંકળ વાસી
ડગર ડગરીયા આવે નગરીયા, નાય આવે મારુ કાશી
ક્યારે વેરણ રાત વિતે ક્યારે વાયે વાણું, કાંઇ ના જાણું
હરિ તું ગાડુ મારું….

ક્યાથી આવું ક્યા જવાનું ક્યાં મારે રહેવાનું
અગમ-નિગમ નો ખેલ અગોચર, મન માં મુંઝાવાનું
હરતું ફરતું શરીર તો છે પિંજર એક પુરાણું, કાંઇ ના જાણું
હરિ તું ગાડુ મારું…..

પહેલી સલામ પૃથ્વીને કરીએ

પહેલી સલામ પૃથ્વીને કરીએ, જેની પીઠ પર પગ દઇને આપણે ફરીએ;
કરું પરિક્રમા સિર નમાવી, સવા શેર માટીની જેણે કાયા બનાવી.

બીજી સલામ કરું અન્ન જળ અગ્નિ, જીવાની દોરી છે સબ જગની;
આપની સૃષ્ટિ આપને ખાવે, બીજી સલામ કરું મન ભાવે.

ત્રીજી સલામ કરું ત્રિકાળા, ચંદ્ર ભાણ મોટા મહીં બાળા;
આપ સૃષ્ટિમાં કરો અજવાળા, ત્રીજી સલામ કરું ત્રિકાળા.

ચોથી સલામ મા ચારે ખાણી, એક બીજથી આખી જગત બંધાણી;
અવિનાશી પરખો મા, ચોથી સલામનો મોટો મહિમા

પાંચમી સલામ પહાડ વન ખંડી, જેણે વેઠી તાતી ઠંડી;
શરીર વેરાઈ સેવા કીધી, પાંચમી સલામે રહો સમૃદ્ધિ

છઠ્ઠી સલામ કરું સદવાચા, મન કર્મ વચનો નાં છે સાચા;
સત ચિત રહે એકરંગા, છઠ્ઠી સલામ કરું ગતગંગા.

સાતમી સલામ શેષ ને છેલ્લી, પૃથ્વીનો ભાર રહ્યા છે ઝીલી;
સકળ સૃષ્ટિ વસે તમ માથે, સાત સલામ કરું હું બે હાથે.

દ્રષ્ટા દ્રશ્ય અલખ તું એકી, સાત સલામ કરું અમ દેખી;
આપને સલામ કરી છે આપે, દાસ સવો કહે ગુરુજી માપ અમાપે.

નગર મેં જોગી આયા

શિવ સમાન કોઈ દાતા નહિ બિપત બીદારન હાર
અબ લજજા મોરી રાખીઓ શિવ નંદી કે સવાર ..

નગર મેં જોગી આયા
યશોદા કે ઘર આયા
સબસે બડા હૈ તેરા નામ...તેરા નામ
ભોલેનાથ... ભોલેનાથ... ભોલેનાથ...


અંગ વિભૂતિ ગળે રુદ્ર માલા, શેષનાગ લિપટાયો;
બાંકો તિલક ભાલ ચન્દ્ર, ઔર નંદ ઘર અલખ જગાયો
નગર મેં જોગી આયા.....

લે ભિક્ષા નીકલી નંદરાણી, કંચન થાળ ધરાયો;
લ્યો ભિક્ષા જોગી જાવ જંગલ મેં, મેરો લાલ ડરાયો
નગર મેં જોગી આયા ......

ના ચાહિયે તેરી દોલત દુનિયા, ઔર ન કંચન માયા;
મુઝે તેરે લાલ કા દર્શ કરાદે, મૈ કૈલાશ સે આયા
નગર મેં જોગી આયા......

પંચ બેર પરિક્રમા કરકે, શ્રુંગી નાદ બજાયો;
સુરદાસ બલિહારી કનૈયા, જુગ જુગ જીયે તેરો જાયો
નગર મેં જોગી આયા.....

પીર રામદે ની આરતી

ધૂપ ધુવાળે ધ્યાનથી, બંદગી કરું શ્યામ;
દર્શન દેજો પીર રામદે, તમે રણુજા નાં રાય.

પીર રામદે ની આરતી
લાંછા ને સગુણા ઉતારે ધણીની આરતી;
હરજી ભાટી રે રૂડાં ચમ્મર ઢોળે
પીર રામદે ની આરતી...


પશ્ચિમ ધરામાં પીર મુજા પ્રગટ્યાં;
ઘર અજમલ અવતાર લીયો
પીર રામદે ની આરતી...

માલ મલીદા પીર ને ચડે ચક-ચૂરમા;
ગૂગળનો રે ધમરોળ ચડે
પીર રામદે ની આરતી...

ઢોલ નગારા પીરનાં વીણા જંતર વાગે;
કાંસીયાનો રણકાર પડે
પીર રામદે ની આરતી...

હરિ નાં ચરણે "ભાટી હરજી" રે બોલ્યા;
નવખંડમાં નિશાન ચડે
પીર રામદે ની આરતી...

ઇતના તો કરના સ્વામી, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે

ઇતના તો કરના સ્વામી, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર, ફિર પ્રાણ તન સે નીકલે

શ્રીગંગાજી કા તટ હો, યા યમુનાજી કા ગટ હો;
મેરા સાંવરા નીકટ હો, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...


વૃંદાવન કા સ્થલ હો, મેરે મુખ મેં તુલસી દલ હો;
વિષ્ણુ ચરણ કા જલ હો, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

શિર સોહના મુકુટ હો, મુખ પે કાલી લટ હો;
યહી ધ્યાન મેરે ઘટ હો, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

સન્મુખ સાંવરા ખડા હો, બંસી મેં સ્વર ભરા હો;
તિરસા ચરણ ધરા હો, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

જબ કંઠ પ્રાણ આવે, કોઈ રોગ ના સતાવે;
યમ દર્શ ના દિખાવે, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

મેરા પ્રાણ નીકલે સુખ સે, તેરા નામ નીકલે મુખ સે;
બચ જાઉં ઘોર દુઃખ સે, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

ઉસ વક્ત જલ્દી આના, નહીં શ્યામ ભૂલ જાના;
બંસી કી ધૂન સુનાના, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

યહ નેક સી અરજ હૈ, માનો તો ક્યા હરજ હૈ;
કુછ આપકી ફરજ હૈ, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

" વિદ્યાનંદ" કી યે અરજી, ખુદગર્જ કી હૈ ગરજી;
આગે તુમ્હારી મરજી, જબ પ્રાણ તન સે નીકલે રે
ગોવિંદ નામ લેકર...

છોડાવા થા ને માટી મા મોગલ માડી

અવરેલી વારે આવો, નવલાખ ભેળી લાવો
ભૂતડિયાને ભગાડો મા મોગલ માડી
અવઢોળની છે આંટી, છોડાવા થા ને માટી મા મોગલ માડી

મેળો છે મા ને વ્હાલો, નમીને આઇને હાલો;
આયલનાં વેણે હાલો મા મોગલ માડી
અવઢોળની છે આંટી, છોડાવા થા ને માટી મા મોગલ માડી


માડી ચૌદ ભુવનમાં રહેતી, ઉંડણમાં આભ લેતી;
છોરુડાને ખમ્મા કહેતી મા મોગલ માડી
લળી લળી પાય લાગું, હે દયાળી દયા માંગુ મા મોગલ માડી

માડી ઝાંઝ પખાજ વાગે, ઘેરા ત્રંબાળુ ગાજે;
વિરાન હાક વાગે મા મોગલ માડી
અવઢોળની છે આંટી, છોડાવા થા ને માટી મા મોગલ માડી

હે અમારે આંગણ રમવા, તારણ ભૂતાને ડમવા
દેતા જબ્બર ને જમવા મા મોગલ માડી
અવઢોળની છે આંટી, છોડાવા થા ને માટી મા મોગલ માડી

આવો નવલાખ લોબડીયાળી, આવોને ભેળીયાવાળી

આવો નવલાખ લોબડીયાળી, આવોને ભેળીયાવાળી
તારા બાળુડા રે બોલાવે, હવે તમે આવો વીશભુજાળી
તારા બાળુડા રે બોલાવે, હવે તમે આવો ને બિરદાળી

કોઇને લાલ લોબડીયું, કોઈને કાંધે રે કામળીયું;
માડી અસુરને રે સંહારવા, આઇ મા ત્રિશુળ લઈને દોડીયું


સાતે બહેનું સામટિયું, મામડીયાની ધીયડીયું (દીકરીયું);
અમારી ધાહ રે સૂણીને, દોડ જે આવીને ધામડીયે

સિંહ ને બળદીયો સાથે જોડી, ગાડું રે હંકારીયું;
એને સૌ કોઈ જોઈને બોલ્યા, આવી હોય ચારણની દીકરીયું

પાટ ને પીઠડ આઇનાં, પૂજાય છે લાકડિયું;
પ્રગટ પરચા મેં તો ભાળ્યા, આયલમા દેવી રે દાનીયું

કળિયુગથી કંટાળી ગઈયું, નીંદરમાં ઘેરાણીયું;
વાર કરવા હવે આયલ, દોડજે વીશભુજાળીયું

દીવડાની જ્યોતું ઝળહળે, ઉતરે છે આરતીયું;
"ભરત" કવિ એમ વીનવે, માતાજી સુણજે રે સાદડિયું

સોનલ મા આભ કપાળી ભજું તુંને ભેળીયાવાળી

કાળી અંધારી કાંઈ સૂઝે નહીં, એવી વર્ણ માથે પડી રાત;
જાગતી જ્યોતું મઢડા ટીંબે, આઈ ઊગી પ્રભાત
લાખ હર લોબડિયાળી, ભજું તુંને ભેળીયાવાળી
સોનલ મા આભ કપાળી, પોતાવટ પાળવાવાળી


ચારણોનાં સત છૂટવા લાગ્યા, ને પાપે કર્યો પેસાર;
કારવાં સામા કળિયુગ સામે, સિંહ સમો એ હુંકાર
ઊભી આખા જુગ ને ખાળી, પોતાવટ પાળવાવાળી
સોનલ મા આભ કપાળી, પોતાવટ પાળવાવાળી

મઢડા ટીંબે નોતર્યા માડી, ચારણો શાખ પ્રશાખ;
રજ ઊડી અને આભ ઢંકાણું, એની સૂરજ પૂરે છે શાખ
ઉગમણા ઓરડાવાળી, ભજું તુંને ભેળીયાવાળી
સોનલ મા આભ કપાળી, પોતાવટ પાળવાવાળી

સંસારમાં સુખ પામવા, કંગાલનું દુ:ખ કાપવું

સંસારમાં સુખ પામવા, કંગાલનું દુ:ખ કાપવું;
યાચક અતિથીને યથા સ્થિતિ, દાન અન્ન નું આપવું
પરણી પ્રિયા પર પ્રેમ રાખી, ઉચ્ચ કરણી આચરી;
આ ભવગતિ તરવા, ભાવથી હરદમ સમરવા હરહરિ
ઉત્તમ વિચારોથી નિરંતર શુદ્ધ અંતર રાખવું;
બદકર્મથી ડરવું બહું, સત્કર્મનાં સેવક થવું
રાખી સુરીતિ, નેક નીતિ, સત્ય બાબતની સમજ;
ભજવા અમર અજર એવા વૃષભ દ્વજ કાં ગરુડ દ્ધજ
નિજ સુખ સ્વાર્થ સાધવા, દુ:ખ દીનને દેવું નહીં;
લાખો મળે પણ લોભ વશ થઈ, અન્યાયથી લેવું નહીં
કાળે કરી ધન, ત્રિયા અને કાયા, આ ત્યાગવું પડશે તદન;
તો સમરવા સુખ સદન તે મરદન મદન કાં મધુસુદન
એવો વખત આવે કદી, અન્ન હોય એક જ ટંકનું;
તે'દિ આપે કરે ઉપવાસ પણ રાજી કરે મન રંકનું
એવી અજાયબ મજા લેવા, વીર દ્રઢ રાખો વૃત્તિ;
ક્ષણ ક્ષણ પ્રતિ સંભારવા ગિરિજા પતિ કાં શ્રી પતિ
નરનાથ ને ઘરનાથ ને જરનાથ સર્વે જાણજો;
સદ વખતમાં સદકર્મ કરજો ને અહંકાર ન આણજો
કિર્તી વરો, પર હિત કરો, આ મૃત્યુ લોક માં લેવા મજો;
"શંકર" કવિ નીતિ સજો, દુર્મત તજો ઈશ્વર ભજો

પધારો ગુરુ મારા સતની વેલડીએ

પધારો ગુરુ મારા સતની વેલડીએ, 
આવા રૂડા ઋતે સત ફળ જોને લાગ્યા રે હાં
બીજને વરતી તમે બીજક વાવો, તમે વાવોને વિશ્વાસ જાણી;
હે કરણીનાં તમે ક્યારા બાંધો, પ્રેમનાં સીંચજો પાણી;
પધારો ગુરુ મારા સતની વેલડીએ...
ઊગી છે અમરવેલ, એના મૂળ તો કિયારા મેલી;
હે ફાલી ફૂલી ને સંતો એ તો નીજીયા ધરમમાં રહેલી
પધારો ગુરુ મારા સતની વેલડીએ...
પ્રથમ ભક્તિ પ્રહલાદે જાણી, રાજા હરિશ્ચંદ ને તારાદે રાણી;
હે પાંચ પાંડવ ને સતી દ્રૌપદી, રાજા બલિને ઘેર ઓળખાણી
પધારો ગુરુ મારા સતની વેલડીએ...
ભાઈલાનાં ભાગ્ય જાગે, તે'દિ વેલડીએ રૂડાં ફળ લાગે;
હે ધરમની તમે મર્યાદા પાળો, અને ખરી વૃત્તિમાં ખેલો
પધારો ગુરુ મારા સતની વેલડીએ...
ભાઈલા ધીર ભાવ રાખો, ડાળીયું મેલીને તમે ફળને ચાખો;
હે બોલીયા છે 'લીરલ' બાઈ, તમે સદાય શરણમાં રાખો
પધારો ગુરુ મારા સતની વેલડીએ... 

તારો રે પરચો ભારી, ભૂખ્યા રહે ના ભંડારી

તારો રે પરચો ભારી, ભૂખ્યા રહે ના ભંડારી
લંગડાને હાલતાં બનાવ્યા જલા જોગીડા
જોગી જલિયાણ તમારી પ્રેમ ભરી અંખિયા
તારો રે પરચો ભારી...
વીરબાઈનાં માંગા કરવા આવ્યા હતા શ્રીહરિ;
તે'દિ પત્નીનું દાન કરીને હાલ્યો જલા જોગીયા
તારો રે પરચો ભારી...
દાણાની કોઠી તારી અભેરે ભરાણી ભારી;
ભૂખ્યાને ભોજન કરાવી હાલ્યો જલા જોગીયા
તારો રે પરચો ભારી...
તારા દરબારે બાપા દુ:ખિયાઓ આવે ભારી;
દુ:ખિયાનાં દુ:ખડા મટાડે જલા જોગીયા
તારો રે પરચો ભારી...
ભૂતને ડાકણ બાપા પરચાથી ભાગે ભારી;
મરેલા પંખીડાને ઉડાડ્યા જલા જોગીયા
તારો રે પરચો ભારી...

છેવટે રાજા નંદનું નાણું જોખમાણું જળ માંહી

સોમ, શિળો ને કાચબો, ઈ તો પર ઘર પહોળા થાય;
પણ પોતા ઉપર આવી પડે, તો તો તરત સંકેલાઈ જાય
----------------------
કબરું ખોદીને દોકડા કાઢ્યાં, મડદા નાં મુખ માંહી;
છેવટે રાજા નંદનું નાણું જોખમાણું જળ માંહી
છેવટે રાજા નંદનું નાણું...
સોનલા લીધાં ને રૂપલાં લીધાં, અને ત્રાંબીયે કીધો ત્રાસ;
દમડો એક ન રહેવા દીધો, રૈયતનાં ઘર માંહી.
છેવટે રાજા નંદનું નાણું...
ચામડા ચૂંથ્યાં ને માંસ વલોવ્યા, અને ઊઠી ઘરો-ઘર હાય;
લોહી નિચોવ્યા, હાડકા હોમ્યા, તોય તૃપ્તિ ન થાય.
છેવટે રાજા નંદનું નાણું...
દમડે દેવા સાંઢિયા દોડ્યા, કે નાણું કોના ઘરમાંય;
નીકળે નાણું જેના ઘરમાંથી, તેને શૂળીની સજા થાય.
છેવટે રાજા નંદનું નાણું...
હરણી કેરી હાડકી ગોતી, ને સાયરમાં જવાય;
એને ઓથે આ નાણું સંઘર્યું, કે લક્ષ્મી ના લૂંટાય.
છેવટે રાજા નંદનું નાણું...
રાણીએ રાંધ્યું ને ખંતથી ખાધું, અને આપ ઊઠ્યો અકળાઈ;
હાય હાય કરતાં પ્રાણ નીકળી ગ્યો, ને "કાગ" કહે જુઓ કમાઈ.
છેવટે રાજા નંદનું નાણું...

રાણી રે રાધિકાનાં તમે મારા શ્યામ છો

તમે મારા શ્યામ છો, વ્હાલા ગિરિધર ગોપાલ છો
રાણી રે રાધિકાનાં તમે મારા શ્યામ છો
હે વ્હાલા આવો છો ને, સદા મારું મન શાને મુંઝાવો છો;
હે તમે બોલો તો ખરા, દુ:ખી દિલ શાને દુભાવો છો;
મોરલી વગાડી શ્યામ, અમને રડાવો છો
રાણી રે રાધિકાનાં...
હે તમે હરણ્યાકંશ મારી અને પ્રહલાદ ઉગારો છો;
અને ગોકુળિયું છોડી મથુરા શાને પધારો છો;
દેવકીનાં જાયા વ્હાલા, તમે નંદલાલ છો
રાણી રે રાધિકાનાં...
હે તમે ગોવર્ધન તો'ળી, અને વ્હાલા ગોકુળ વસાવો છો;
હે વ્હાલા કાળીનાગ નાથી અને કાળા કાન કહાવો છો;
સોળસો ગોપીનાં વ્હાલા, તમે એક શ્યામ છો
રાણી રે રાધિકાનાં...
હે તમે ર્દુ રાક્ષસ હણવાને, વ્હાલા અહીં પધારો છો;
તમે કંઇક સેવકોનાં વ્હાલા, દુ:ખડાં ટાળો છો;
હે સીતારામ બાપાનાં, તમે સુંદર શ્યામ છો
રાણી રે રાધિકાનાં...
હે તમે ગોવિંદ ગોપાલ, રાજા રામ કહાવો છો;
સકલ પદારથમાં જુદા-જુદા નામ ધરાવો છો;
દાસ રે 'જુગલ'નાં વ્હાલા, તમે સિરતાજ છો
રાણી રે રાધિકાનાં...