પહેલી સલામ પૃથ્વીને કરીએ

પહેલી સલામ પૃથ્વીને કરીએ, જેની પીઠ પર પગ દઇને આપણે ફરીએ;
કરું પરિક્રમા સિર નમાવી, સવા શેર માટીની જેણે કાયા બનાવી.

બીજી સલામ કરું અન્ન જળ અગ્નિ, જીવાની દોરી છે સબ જગની;
આપની સૃષ્ટિ આપને ખાવે, બીજી સલામ કરું મન ભાવે.

ત્રીજી સલામ કરું ત્રિકાળા, ચંદ્ર ભાણ મોટા મહીં બાળા;
આપ સૃષ્ટિમાં કરો અજવાળા, ત્રીજી સલામ કરું ત્રિકાળા.

ચોથી સલામ મા ચારે ખાણી, એક બીજથી આખી જગત બંધાણી;
અવિનાશી પરખો મા, ચોથી સલામનો મોટો મહિમા

પાંચમી સલામ પહાડ વન ખંડી, જેણે વેઠી તાતી ઠંડી;
શરીર વેરાઈ સેવા કીધી, પાંચમી સલામે રહો સમૃદ્ધિ

છઠ્ઠી સલામ કરું સદવાચા, મન કર્મ વચનો નાં છે સાચા;
સત ચિત રહે એકરંગા, છઠ્ઠી સલામ કરું ગતગંગા.

સાતમી સલામ શેષ ને છેલ્લી, પૃથ્વીનો ભાર રહ્યા છે ઝીલી;
સકળ સૃષ્ટિ વસે તમ માથે, સાત સલામ કરું હું બે હાથે.

દ્રષ્ટા દ્રશ્ય અલખ તું એકી, સાત સલામ કરું અમ દેખી;
આપને સલામ કરી છે આપે, દાસ સવો કહે ગુરુજી માપ અમાપે.